Pastorale hond
Bijna twintig jaar woon ik in deze wijk. De meeste mensen zijn hierop zichzelf. Echte gesprekken zijn een uitzondering. Sinds een paar maanden heb ik een hond: Rhiannon en is er iets veranderd. Buiten lopend met Rhiannon gebeurt het regelmatig, dat iemand een gesprek met me aanknoopt. De nieuwsgierige blik van Rhiannon zorgt ervoor dat mensen geen drempel ervaren om een praatje aan te gaan. Meestal gaat de eerste vraag over mijn hond. Of ze geaaid mag worden, hou oud ze is of welk ras. Alsof het vanzelf gaat, volgt er een verhaal over een sleutelmoment uit zijn of haar leven. Ingrijpende gebeurtenissen als een sterfgeval, ernstige ziekte, scheiding, van alles is voorbijgekomen. Mensen zijn blij dat ze even hun verhaal kwijt kunnen. Samen zijn we een goed team als buurtpastor.
